Archive for Mayıs 2010

Evrim


.

yalnızlık...

Ne kadar kötü bir şey olduğunu artık yalnız olduğunu hissetmediği zaman anlıyor insan. Gerçekten kötü zamanlar geçirmişim hissi.. sonra amaann neyse geçti gitti umursamazlığı.. sevmek güzel bişeymiş tadından yenmez bir duygu benim için artık..
mutluyum..
mutlu etmek istiyorum..
Aslında tam olarak nası oldu dersek..
Ben bir ormandaydım yol yok patika yok.. sora kader rüzgarı etraftaki taşları yuvarladı birbirine çarptı taşlar kenetlendi belli noktalarda noktaları birleştirdi kader bir yol yaptı.. git dedi bu yoldan içimdeki ses .. uydu sese.. gittim yoldan yolda giderken herşe güzelleşti ağaçlar çiçek açtı hayvanlar çıktı piyasaya meraklı gözlerle baktılar bana, değiştim nedense gülümsemeye başladım sonra, güneş vurdu yüzüme...
Yol bitti bulut geçti güneşin önüne.. karardı birden hava.. karardı içim.. herşe bitti dedim... yol bitti.. son metreler dedim içimden emindim..

evet.. yol bitti..

ama biri vardı yolun sonunda elini uzattı bana bundan sonraki yolunu ben biliyorum der gibi..
gel dedi..
güldüm..
tuttum elinden..
Bırakma dedim..
Bırakmam dedi..